สมเด็จพระสังฆราช พระองค์ที่ 4  แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ คือ สมเด็จพระอริยวงษญาณ สมเด็จพระสังฆราช(สุก ญาณสังวร )วัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษฎิ์ ราชวรมหาวิหาร ภูมิลำเนาเดิมของพระองค์ คือ ตำบลบ้านท่าข่อย ภายนอกกำแพงเมือง คูเมืองด้านนอก ทางด้านทิศตะวันออกของกรุงศรีอยุธยา พระองค์ประสูติเมื่อวันศุกร์ขึ้น 10 ค่ำเดือนยี่ปีฉลูเบญจศก จ.ศ. 1095 ตรงกับวันที่ 4 มกราคม 2276 ในรัชกาลสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศแห่งกรุงศรีอยุธยา พระองค์ได้รับการสถาปนาเป็นสมเด็จพระสังฆราช เมื่อวันพฤหัสบดีขึ้น 2 ค่ำเดือนอ้ายปีมะโรงโทศก จ.ศ. 1182 ตรงกับวันที่ 7 ธันวาคม   พ.ศ. 2363 ในรัชกาลที่ 2  พระองค์สิ้นพระชนม์เมื่อวันพุธแรม 4 ค่ำเดือน 10 ปีมะเมียจัตวาศก จ.ศ.1184  ตรงกับวันที่ 4 กันยายน  พ.ศ. 2365 ในรัชกาลที่ 2 รวม พระชันษา 90 ปี ทรงดำรงตำแหน่งสมเด็จพระสังฆราชเป็นเวลา 1 ปีกับ 10 เดือน ผลงานที่สำคัญ ในสมัยของพระองค์ คือได้ทรงตั้งพระอาจารย์ บอกกรรมฐานประจำวัดทั่วราชอาณาจักร  พระราชกรรมวาจาจารย์ ในพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย รัชกาลที่๒ เมื่อครั้งทรงผนวชเป็นพระภิกษุ เป็นพระราชอุปัธยาจารย์ในพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 3 เมื่อครั้งทรงผนวชเป็นพระภิกษุ เป็นพระมหาเถระฝ่ายอรัญญวาสีพระองค์แรกแห่งกรุงรัตนโกสินทร์ที่ได้รับพระมหากรุณาโปรดสถาปนาเป็นสมเด็จพระสังฆราชและตำแหน่งพระราชาคณะที่สมเด็จพระญาณสังวร  มีพระเมตตาจิตสูงส่งจนได้รับสมัญญาว่า "พระสังฆราชไก่เถื่อน" ทรงแผ่เมตตาจิตทำให้ไก่เถื่อน (ไก่ป่า"เชื่องเป็นไก่บ้านได้)