สมเด็จพระสังฆราช พระองค์ที่ 5 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ คือสมเด็จพระอริยวงษญาณ สมเด็จพระสังฆราช (ด่อน) วัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษฎิ์ ราชวรมหาวิหาร ภูมิลำเนาเดิมของพระองค์ ไม่ปรากฏ 
      พระองค์ประสูติ เมื่อวันศุกร์ ขึ้น 11 ค่ำเดือน 4 ปีมะเส็งตรีศก จ.ศ. 1123 ตรงกับ พ.ศ. 2304 ในรัชกาล สมเด็จพระเจ้าเอกทัศ แห่งกรุงศรีอยุธยา พระองค์ได้รับการสถาปนาเป็นสมเด็จพระสังฆราชพระองค์ที่ 5 เมื่อวันที่ 4 ปีมะเมีย จัตวาศก จ.ศ. 1184 ตรงกับ พ.ศ. 2365 ในรัชกาลที่ 2 
        พระองค์สิ้นพระชนม์ เมื่อวันศุกร์แรม 4 ค่ำเดือน 10 ปีขาลจัตวาศก จ.ศ. 1204 ตรงกับวันที่ 23 กันยายน พศ 2385 ในรัชกาลที่ 3 รวมพระชันษา 81 ปี
       ทรงดำรงตำแหน่งสมเด็จพระสังฆราช เป็นเวลา 20 ปี 
       ผลงานที่สำคัญในสมัยของพระองค์คือ เป็นพระอุปัธยจารย์ในพระบาทสมเด็จ พระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เมื่อครั้งทรงผนวชเป็นพระภิกษุ
       การฟื้นฟูพระพุทธศาสนาครั้งสำคัญ
        การจัดสมณทูตไทยไปลังกา เป็นครั้งที่ 2 ในสมัยกรุงรัตนโกสินทร์ 
        มีการชำระความพระสงฆ์ครั้งใหญ่
        นี่คือผลงาน ในสมัยที่พระองค์ทรงดำรงตำแหน่งสมเด็จพระสังฆราชระหว่างปีพุทธศักราช 2365 - 2385.
        ( จากหนังสือ ฉลองพระชันษา 96 ปี สมเด็จพระญาณสังวรสมเด็จพระสังฆราชสกลมหาสังฆปริณายก 3 ตุลาคม 2552)