ถ้าให้จำกัดกรอบคำนิยามของคำว่า “ประเทศไทย 4.0”โดยทั่วไปจะเข้าใจกันว่านั้นคือ“อุตสาหกรรม 4.0” ซึ่งหมายถึงยุคปฎิวัติอุตสาหกรรมครั้งที่ 4 ของโลก โดยการปฎิวัติครั้งแรกนั้น เกิดขึ้นเมื่อศตวรรษที่ 18 หรือเครื่องจักรไอน้ำที่เป็นแรงขับรถไฟช่วยลดระยะทางการคมนาคม และเกิดเป็นโรงงานพลังงานไอน้ำขึ้น ส่วนครั้งที่สองนั้น อยู่ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 ที่เริ่มมีการบุกเบิกพลังงานไฟฟ้าทดแทนพลังงานไอน้ำ และไปในปี 1970 เองก็เป็นช่วงการปฎิวัติครั้งที่ 3 ที่ใช้เครื่องจักรอัตโนมัติหรือหุ่นยนต์มาอยู่ในภาคการผลิตทดแทนแรงงานคน

                สำหรับประเทศไทย 4.0 นั้นไม่ได้มีเป้าหมายเพื่อการนำเครื่องจักรมาทดแทนแรงงานคนเหมือนเดิมอีกต่อไป แต่หมายความถึงการผลักดันเศรษฐกิจด้วยนวัตกรรมและอินเทอร์เน็ต ที่จะมาใช้ในกระบวนการผลิตสินค้า ที่จะทำให้ผู้บริโภคสามารถเข้าถึงกระบวนการผลิตสินค้าได้โดยตรง อาจกล่าวได้ยุค 4.0 คือ “สมาร์ท แฟคตอรี่”หรือการผลิตสินค้าได้หลากหลายตามความต้องการของผู้บริโภค พร้อมสามารถป้อนข้อมูลให้เครื่องจักรผลิตได้ตามสั่งในรูปแบบออนไลน์ถึงผู้บริโภคโดยตรง โดยมุ่งเน้นที่ 5 กลุ่มอุตสาหกรรม ได้แก่ 1. อุตสาหกรรมทางชีวภาพ 2. กลุ่มอุตสาหกรรมและการออกแบบ 4. กลุ่มอุตสาหกรรมเกี่ยวเนื่องกับคุณภาพชีวิต 5. กลุ่มอุตสาหกรรมเศรษฐกิจสร้างสรรค์

นอกจากนี้ประเทศไทย 4.0 ไม่ได้เกี่ยวเนื่องกับประเด็นทางเศรษฐกิจ เพียงเท่านั้น แต่มันยังรวมถึง สังคม การเมือง การศึกษา และอื่นๆ เพื่อให้การพัฒนาประเทศเป็นไปทิศทางเดียวกัน ไม่ใช่ต่างคนต่างทำเหมือนแต่ก่อน

                ทิศทางในการพัฒนาประเทศไทยได้มีการบัญญัติ “ยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี”ในร่างรัฐธรรมนูญ มาตรา 61 และมาตรา 263ซึ่งจะเป็นภาพที่กว้างกว่า “ประเทศไทย 4.0” แต่เนื่องจากแผน “ยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี” ไม่ได้รับความสนใจมากเท่าใด โดยเฉพาะนักการเมืองที่ต้องการหวังผลจากนโยบายระยะสั้น มาแปรเปลี่ยนเป็นคะแนนเสียงยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี จึงถูกตั้งครหาในปัญหาด้านยุทธศาสตร์ว่ามีกำหนดการนานเกินไป ไม่สอดคล้องกับสภาพการณ์ปัจจุบันที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว จากความเปลี่ยนแปลงสู่โลกดิจิตอลในทุกวันนี้

                อย่างไรก็ตามยุทธศาสตร์ชาติของประเทศต่างๆ มักจะกำหนดเป้าหมายและทิศทางเอาไว้หลายปี  และถึงแม้ว่าประเทศไทยจะวางยุทธศาสตร์ชาติเอาไว้20 ปี แต่ก็มีแผนพัฒนาด้านต่างๆ ไปตามสภาพการณ์นั้นๆ จึงไม่ควรมองข้ามแผนยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี ซึ่งจะเป็นตัวกำหนดทิศทางในอนาคตของประชาชนและประเทศชาติอย่างแท้จริง