นายอาคม เติมพิทยาไพสิฐ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคมเปิดเผยภายหลังประชุมโครงการให้เอกชนร่วมลงทุนในโครงการรถไฟสายขอนแก่น-ท่าเรือแหลมฉบังว่า การรถไฟแห่งประเทศไทย (ร.ฟ.ท.) และที่ปรึกษาทางการเงินจากมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ได้ นำเสนอผลการศึกษาวิเคราะห์โครงการเพิ่มบทบาทภาคเอกชนในการเดินรถขนส่งสินค้า เส้นทางขอนแก่น – แหลมฉบัง ระยะทาง 516 กิโลเมตร โดยจะให้ภาคเอกชนให้บริการเดินรถขนส่งสินค้าด้ายระบบไฟฟ้า   จะขออนุมัติดำเนินโครงการฯ ในรูปแบบ PPP Net Cost Concession โดยภาครัฐลงทุนงานทางระบบราง ระบบไฟฟ้า และเครื่องกล ภาคเอกชนลงทุนขบวนรถไฟฟ้า อู่จอดและซ่อมบำรุง ในระยะเวลา 30 ปี พร้อมเงื่อนไขในการต่ออายุสัมปทานอีก 30 ปี ตามมาตรา 24 แห่งพระราชบัญญัติ (พ.ร.บ.) การให้เอกชนร่วมลงทุนในกิจการของรัฐ พ.ศ.2556   ซึ่งที่ประชุมได้ร.ฟ.ท.กลับไปทำข้อมูลเพิ่มเติมให้เป็นไปตามมาตรา 24  ในหลายเรื่อง และเสนอกระทรวงพิจารณาอีกครั้งใน 60 วัน ก่อนเสนอไปยัง สำนักงานคณะกรรมการนโยบายรัฐวิสาหกิจ (สคร.) เพื่อเสนอคณะกรรมการนโยบายการให้เอกชนร่วมลงทุนในกิจการของรัฐ (PPP) ต่อไป

ทั้งนี้ประเด็นที่ต้องวิเคราะห์และทำข้อมูลเพิ่มเติม เช่น การวิเคราะห์ต้นทุน  ผลตอบแทน วิเคราะห์ปริมาณสินค้าที่จะมาจากเส้นทางรถไฟทางคู่สายใหม่ ช่วงบ้านไผ่- มุกดาหาร -นครพนม ระยะทาง 354 กม.  และเส้นทางชุมทางถนนจิระ(นครราชสีมา)-อุบลราชธานี ระยะทาง 309 กม. ซึ่ง เป็นเส้นทางจากอีสานตอนใต้ ที่จะมาป้อนเส้นทางดังกล่าว วิเคราะห์ปริมาณความต้องการการขนส่งสินค้าทางราง  เนื่องจากขณะนี้มีเอกชนเสนอตัวไว้รายเดียว จึงต้องประเมินปริมาณสินค้าว่ามีมากเพียงพอที่จะให้เอกชนหลายรายเข้ามาให้บริการหรือไม่  เพื่อเปรียบเทียบออกมา

นอกจากนี้ จากการทดสอบความสนใจของนักลงทุน (Market Sounding) มีเอกชนเสนอให้ขยายเส้นทางจากขอนแก่นไปถึงหนองคาย ระยะทางอีกประมาณ 160 กม. เพื่อให้มีความคุ้มค่ามากขึ้น ทั้งนี้ ในการเดินรถขนส่งสินค้าจะใช้รถระบบรถไฟฟ้าวิ่งให้บริการ ดังนั้น การจัดสรรทางระหว่างการขนส่งสินค้าและขนส่งผู้โดยสาร

นายอาคมกล่าวว่า ร.ฟ.ท.จะต้องศึกษารายละเอียดชัดเจน  ซึ่งรูปแบบ PPP จะต้องเปิดกว้างไม่ใช่เจรจากับรายใดรายหนึ่ง การให้เอกชนร่วมลงทุนขนส่งสินค้า  เพราะมีปริมาณสินค้ามาก หรือว่าต้องการเพิ่มประสิทธิภาพในการใช้ราง ตรงนี้ต้องชัดเจน ซึ่งยอมรับว่า ร.ฟ.ท.มีขีดความสามารถด้านการตลาดการหาลูกค้าไม่เท่าเอกชนแน่นอน

“ที่ปรึกษาคาดการณ์ปริมาณสินค้าไว้สูง เพื่อให้เห็นว่า เป็นการชิพโหมดการขนส่งค้าจากถนนมาสู่ราง แต่ต้องมีข้อมูลประเภทสินค้าที่จะมาใช้รถไฟด้วย”