ปากเสียงของคนท้องถิ่น เพื่อการพัฒนาประเทศ
ท้องถิ่นไทย ย้อนกลับ
นายอำเภอเด่นชัย ลุยสวนทุเรียน บ้านเขาพลึง สู่แหล่งท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ธรรมชาติ
20 ก.ค. 2566

  เมื่อวันที่ 19 กรกฎาคม 2566 เวลา 13.00 น. นายประจักร์ จินดาจำรูญ นายอำเภอเด่นชัย พร้อมด้วยปลัดอำเภอเด่นชัย กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้าน ผู้อำนายการโรงเรียนบ้านห้วยไร่ พาลุยสวนทุเรียนบ้านเขาพลึง หมู่ที่ 2 ตำบลห้วยไร่ อำเภอเด่นชัย จังหวัดแพร่ คือหมู่บ้านเล็กๆ บนเขาพลึง มีผลไม้ทำเงินได้ไม่ต่ำกว่า 20 ล้านบาท ต่อปี เป็นพื้นที่สามารถปลูก ทุเรียน (พันธุ์หมอนทอง ชะนีไข่) ลางสาด ลองกอง รสหวาน ที่มีคุณภาพดีไม้แพ้ของที่อื่น ทั้งยังมีสถานที่สำคัญๆทางประวัติศาสตร์ เช่นอุโมงค์เขาพลึง ศาลเจ้าพ่อเขาพลึง และเส้นทางชมธรรมชาติ ผ่านสวนผลไม้ต่างๆตามฤดูกาล เป็นแหล่งเศรษฐกิจและแหล่งท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์

   นายปิยะ กาศเกษม ผู้ใหญ่บ้านหมู่ที่ 2 ตำบลห้วยไร่ อำเภอเด่นชัย จังหวัดแพร่ กล่าวว่า บ้านเขาพลึงเป็นหมู่บ้านสุดท้ายก่อนจะเข้าจังหวัดอุตรดิตถ์ มีประชากร ประมาณ 70 คน 14 หลังคาเรือน มีความเป็นอยู่ที่อบอุ่นมีความสุข มีพื้นที่การเกษตรมากกว่า5,000ไร่ โดยเป็นที่แห่งเดียวในจังหวัดแพร่ ที่สามารถปลูกและให้ผลผลิต ทุเรียนพันธุ์หมอนทอง และชะนีไข่ ที่มีรสชาติเนื้อนุ่ม รสมันหวานหอมอร่อย และมีผลไม้อื่นๆอีกมากมายที่ให้ผลผลิตดีและมีคุณภาพ อีกทั้งมีศาลเจ้าพ่อเขาพลึง และแหล่งท่องเที่ยวสำคัญ"อุโมงค์รถไฟเขาพลึง" หนึ่งในอุโมงค์เก่าแก่ที่มีชื่อเสียงของภาคเหนือ และเป็นอุโมงค์ทางรถไฟลอด 1 ใน 7 แห่งของไทย สร้างขึ้นเมื่อปี พ.ศ.2453 (หรือเมื่อ 113 ปีที่แล้ว) ตั้งอยู่ หมู่ที่ 2 ต.ห้วยไร่ อ.เด่นชัย จ.แพร่ โดยตัวอุโมงค์มีความยาว 362.44 เมตร ถือเป็นอุโมงค์รถไฟที่มีความยาว บริเวณปากอุโมงค์จะมีที่หยุดรถไฟเขาพลึง ที่ให้ผู้โดยสารสามารถลงได้ที่จุดนี้ วันละ2ขบวน เป็นเส้นทางธรรมชาติเป็นแหล่งเศรษฐกิจและแหล่งท่องเที่ยวที่สำคัญผู้คนที่เคยเข้าไปเขาพลึงต้องหลงรักในเสน่ห์ของเขาพลึงอย่างแน่นอน

หนังสือพิมพ์ OPT NEWS ONLINE
วันที่ 16 - 30 พฤศจิกายน 2567
อปท.นิวส์เชิญเป็นแขก ดูทั้งหมด
12 ก.ย. 2567
กล่าวได้ว่าบทบาทของตำรวจไทยทั้งในอดีตและปัจจุบัน หลายท่านหลายคน หลังจากผ่านความเหน็ดเหนื่อย ความยากลำบากในการผดุงความยุติธรรม ไล่จับคนร้ายทั้งตัวใหญ่ตัวเล็กมาตลอดชีวิตราชการ เห็นความทุกข์ยาองประชาชน เห็นปัญหาของสังคมในทุกแง่มุม อดไม่ได้ที่หลังเกษียณจะก้าวเข้าส...