เมื่อไม่นานมานี้ หลายคนคงจะได้ยินเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับคำว่า “ประกันสังคม” แน่นอนคำๆ นี้ มีความหมายต่อผู้คนจำนวนมากราวกว่า 24 ล้านคนที่ใช้สิทธินี้อยู่ และอาจเพิ่มขึ้นในอนาคต สิทธิเหล่านี้มีมากมายตั้งแต่ การประสบอันตราย เจ็บป่วย ทุพพลภาพ จนกระทั่งถึงตาย ปัจจุบันยังรวมไปถึงการคลอดบุตรสงเคราะห์บุตร ชราภาพ และการว่างงานด้วย โดยมีหน่วยงานที่เข้ามาดูแลชื่อ “สำนักงานประกันสังคม”

และแน่นอนอีกเช่นกัน บุคคลที่เข้ามากุมบังเหียนนั่งบริหารสำนักงานแห่งนี้ ย่อมต้องผ่านร้อนผ่านหนาวมามิใช่น้อย ที่สำคัญต้องเป็นผู้มีวิสัยทัศน์ที่กว้างไกลต่อการดูและทุกข์สุขของผู้คน ผ่านงานด้านสังคมสงเคราะห์มาโชกโชน

วันนี้ เราจึงจะขอนำท่านผู้อ่านมารู้จักชีวิตของสตรีผู้หนึ่งที่กำลังนั่งบริหารงานที่สำคัญเช่นนี้ ตั้งแต่วัยเด็กจนก้าวเข้ามานั่งบริหารสำนักงานแห่งนี้ ซึ่งก็คือ คุณมารศรี ใจรังษี เลขาธิการ สำนักงานประกันสังคม คนปัจจุบัน หรือคนที่ 17 นั่นเอง

• ชีวิตในวัยเด็ก

                เลขาฯ มารศรี ใจรังษี ในวัย 60 ปี เริ่มเล่าให้เราฟังว่า เป็นคนพื้นเพ เกิดที่อำเภอขนอม จังหวัดนครศรีธรรมราช ซึ่งอำเภอขนอมเป็นอำเภอเล็กๆ ห่างจากตัวจังหวัดประมาณ 100 กิโลเมตร คุณพ่อ-คุณแม่ประกอบอาชีพทำนา ทำสวนยางพารา คุณแม่ชอบค้าขายทุกอย่าง ขายขนมที่โรงเรียนบ้านน้ำโฉ ซึ่งอยู่ใกล้บ้าน มีกล้วยแขก ข้าวต้มมัด หมี่ผัด ขนมจีนน้ำยา วันหยุดนำผักที่ปลูกเองในสวนไปขายส่งในตลาดบางโหนด ต้องนั่งเรือไป ซึ่งระยะทางไกลมาก ครอบครัวถือเป็นครอบครัวใหญ่ จึงไม่ได้ลำบากมากนัก แต่ไม่ได้ร่ำรวย พ่อ-แม่ มีที่ดินของตนเอง แต่อาชีพทำนา ทำสวนยาง ช่วงเริ่มต้นต้องทำงานหนัก คำสอนที่ได้ยินตั้งแต่จำความได้คือ ให้ขยันเรียนหนังสือ โตขึ้นจะได้มีงานทำดีๆ ไม่ต้องทำไร่ ทำสวน สิ่งที่ยังจำได้แม่นคือ

“มีอยู่วันหนึ่ง น่าจะก่อนเข้าโรงเรียน ตามพ่อกับแม่ไปที่นาเพื่อไปเกี่ยวข้าว ซึ่งต้องเดินไปไกลมาก จำได้ว่าร้อนมาก ขณะเดินกลับพ่อบอกว่า ถ้าไม่อยากร้อน ไม่อยากลำบากต้องขยันเรียน ซึ่งจะได้ยินคำพูดแบบนี้บ่อยๆ และสิ่งที่พ่อทำเป็นประจำทุกวันช่วงเย็นๆ คือการสอนหนังสือ ตัวดิฉันเองจะเขียน อ่านได้ตั้งแต่ก่อนเข้าโรงเรียน”

คุณมารศรี บอกด้วยว่า เธอมีพี่น้องทั้งหมด 9 คน ผู้ชาย 6 คน ผู้หญิง 3 คน ตัวคุณมารศรีเป็นลูกคนสุดท้อง  ปัจจุบันพี่ชายเสียชีวิตแล้ว 3 คน สำหรับชีวิตในวัยเด็ก เนื่องจากพี่ๆ ส่วนใหญ่จะมีครอบครัวแยกบ้านออกไป ในครอบครัวมี 4 คน คือตัวคุณมารศรี คุณพ่อ คุณแม่ และพี่ชายซึ่งมีอายุห่างกัน 3  ปี ในช่วงเด็กก็จะเล่นแบบเด็กผู้ชาย ยิงนกตกปลาวิ่งตามพี่ชายไปเที่ยวเล่นตามประสา ช่วยคุณแม่ทำงานบ้านบ้าง สิ่งที่เห็นจนชินคือ

“คุณพ่อ-คุณแม่เป็นคนขยันมาก ช่วงนั้นมีสวนยางพาราที่ได้ผลผลิตแล้ว แม่ก็ยังทำขนมไปขายที่โรงเรียน งานอดิเรกที่คุณพ่อทำคือ ยังคงมุ่งมั่นในการสอนให้ดิฉันอ่านและเขียนหนังสือทุกวันช่วงเย็นๆ เนื่องจากเห็นว่า ดิฉันความจำดี สอนแล้วจำได้แม่น” (ฟังคำบอกเล่าจากแม่)

• ชีวิตในวัยเรียน 

           สำหรับชีวิตวัยเรียน คุณมารศรี เล่าว่า เรียนหนังสือ ประถม 1-ประกม 4 ที่โรงเรียนบ้านน้ำโฉ โดยเข้าเรียนตอนอายุ 5 ขวบ (สมัยนั้นไม่มีอนุบาล) ก่อนเข้าเรียน ประถม 1 อ่านหนังสือพระอภัยมณีและหนังสืออื่นๆ ได้หมดแล้ว เขียนได้ จากที่คุณพ่อสอนที่บ้านโรงเรียนบ้านน้ำโฉ แม่ขายขนมเด็กนักเรียนอยู่ที่นั่น และเนื่องจากอายุ 5 ขวบ ยังไม่ครบเกณฑ์ แม่ต้องเข้าไปขอคุณครูใหญ่ ชื่อ “ครูน้อม มากชู” เพื่อให้ลูกได้เข้าเรียน โดยบอกกับครูใหญ่ว่า ลูกเขียนและอ่านได้แล้ว และขอร้องให้รับเข้าเรียน เนื่องจากไม่มีใครอยู่ที่บ้าน พ่อต้องไปทำสวน แม่มาขายขนมที่โรงเรียนนี้ จึงอยากให้ลูกมาด้วย ขอเข้าไปนั่งกับเพื่อนๆ ในห้องเรียนดีกว่าวิ่งเล่น ครูใหญ่ก็เลยตกลง

ปรากฏว่าตอนสอบปลายภาคได้คะแนนสอบดี จึงได้ผ่านไป ประถม 2 เรียนที่นี่จนถึง ป.4 ผลการเรียนที่นี่ สอบได้ลำดับที่ดี 1-5 ถือเป็นความภูมิใจของคุณพ่อที่คอยพร่ำสอนทุกวัน คุณพ่อจะคุยกับเพื่อนๆ เสมอในวงสนทนาเรื่องการเรียนของลูก ความรู้สึกขณะนั้นรู้สึกว่าพ่อมีความสุขมากเมื่อคุยเรื่องนี้ เลขาฯ มารศรี เล่าด้วยความภูมิใจ

            “ดิฉันเรียน ป. 5 -ป.7 (เป็น ป.7 รุ่นสุดท้าย) ที่โรงเรียนบ้านท่าจันทร์ โรงเรียนนี้ระยะทางจากบ้านไปถึงโรงเรียนคร่าวๆ ประมาณ 7 กิโลเมตร ซึ่งตั้งอยู่อำเภอท้องเนียน บ้านดิฉันอยู่ที่อำเภอควนทอง เพื่อนๆ ราวๆ 10 คน ต้องเดินเท้าไปโรงเรียนเช้ามืดทุกวัน ไป-กลับ 14 กิโลเมตร เป็นเวลา 3 ปีในช่วงเวลานั้น ก็ไม่คิดว่าลำบากอะไร เดินคุยกันไปตามประสาและยังมีเพื่อนๆ บางคนที่เดินไปเรียนด้วยกัน”

แล้วมาต่อมัธยมศึกษาปีที่ 1- 3 ที่โรงเรียนขนอมวิทยาคม ปัจจุบันเปลี่ยนเป็นขนอมพิทยา ตั้งอยู่ที่อำเภอขนอมซึ่งไม่สามารถเดินไปเรียนได้แล้ว ต้องไปอาศัยบ้านของคุณน้าน้องชายแม่ ที่เป็นครูสอนนักเรียนอยู่ที่โรงเรียนในตัวอำเภอถือเป็นครั้งแรกที่ออกจากบ้าน อยู่ที่บ้านนี้น่าจะ 1 ปี แล้วก็มาอยู่กับพี่สาวที่มาซื้อบ้านในตัวอำเภอและมารับไปอยู่ด้วย ทำให้สบายใจมากขึ้น เพราะสนิทสนมกับพี่สาวคนนี้มาก และก็อยู่ใกล้โรงเรียน ทำให้เดินไปเรียนได้

มัธยมศึกษาปีที่ 4- 5 สอบเข้าเรียนต่อได้ที่โรงเรียนกัลยาณีศรีธรรมราช ตั้งอยู่ในตัวจังหวัด คุณพ่อดีใจมาก เลือกเรียนแผนกศิลป์คำนวณ แม่ฝากให้มาพักกับญาติๆ ซึ่งเป็นครูสอนอยู่ที่โรงเรียนวัดเสมาเมือง เด็กๆ ที่ขนอมมาอยู่ที่บ้านนี้เพื่อเรียนหนังสือกันหลายคน ต้องปรับตัวในเรื่องการเรียนมากขึ้น มีความยากขึ้นจากที่เราสอบได้ที่ 1 มาจากต่างอำเภอที่นี่เจอเพื่อนที่เก่งกว่า วัดผลปรับเป็นเกรดเฉลี่ย เทอมแรกสอบได้เกรดระดับกลางๆ เทอม 2 เกรดไม่ดี เป็นช่วงที่คุณพ่อเริ่มมีอาการป่วยเป็นมะเร็งที่ต่อมลูกหมาก ต้องไปรักษาที่กรุงเทพฯ อาจารย์เรียกไปพบ ได้เล่าให้อาจารย์ฟังเรื่องคุณพ่อว่ากำลังป่วย หมอให้กลับมาบ้านแล้วไม่สามารถรักษาได้ หลังจากนั้นไม่นานคุณพ่อก็เสียชีวิต ช่วงที่เรียน ม.ศ.5 ผลการเรียนเริ่มดีขึ้นตามลำดับ

• ก้าวสู่รั้วมหาวิทยาลัย

ก้าวสู่ปริญญาตรี ที่มหาวิทยาลัยรามคำแหง คณะเศรษฐศาสตร์ ปริญญาโท ที่สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์ สาขา การจัดการภาครัฐ โดยเลขาฯ มารศรี เล่าว่า ช่วงเรียนปริญญาตรีที่รามคำแหง เป็นเด็กต่างจังหวัดเข้ากรุงเทพฯ ครั้งแรกต้องปรับตัวหลายอย่าง ต้องรับผิดชอบตัวเอง ปีแรกๆ บางวิชาสอบไม่ผ่าน ต้องลงทะเบียนใหม่และอ่านหนังสืออย่างหนัก

“ดิฉันได้ประสบการณ์และองค์ความรู้จากที่นี้่มากมาย ตรงตามสโลแกนของมหาวิทยาลัย “เปลวเทียนให้แสง  รามคำแหงให้ทาง” สำหรับการเรียนต่อปริญญาโท ปี 2547 ที่นิด้า ขณะนั้นดิฉันทำงานที่ จ.ชลบุรี และคิดว่าเป็นเวลาที่เหมาะสมสำหรับตัวเอง จึงสมัครเรียนนิด้าสาขาตั้งอยู่ที่วิทยาลัยมหาดไทย อ บางละมุง ดิฉันจบ MPA รุ่นที่ 4 เพื่อนๆ ทุกคนน่ารักมากหลายท่านยังมีติดต่อกันจนถึงทุกวันนี้”

• เริ่มเข้าสู่ชีวิตการทำงาน

สำหรับในวัยทำงาน เลขาฯ มารศรี เล่าว่า จบจากมหาวิทยาลัยรามคำแหงปี 2529  ต้นปี 2530 สมัครเข้าทำงานเป็นลูกจ้างชั่วคราวที่กระทรวงอุตสาหกรรม และถูกส่งไปที่สำนักงานอุตสาหกรรมจังหวัดชลบุรี ทำอยู่ 2 ปีเศษ จากนั้นกระทรวงอุตสาหกรรมได้เปิดสอบบรรจุลูกจ้างกลุ่มนี้เป็นข้าราชการ ได้บรรจุเข้ารับราชการในตำแหน่งนักวิชาการอุตสาหกรรมระดับ 3 เมื่อวันที่ 1 มิถุนายน 2533 ที่จังหวัดร้อยเอ็ด จากนั้นย้ายไปจังหวัดกาฬสินธุ์ และยื่นเรื่องโอนมารับราชการที่สำนักงานประกันสังคมเมื่อวันที่ 13 มีนาคม 2536

สำนักงานประกันสังคมจังหวัดปราจีนบุรี 5 ปี สำนักงานประกันสังคมจังหวัดอุบลราชธานี 1 ปี สำนักงานประกันสังคมจังหวัดชลบุรี 5 ปี และสาขาศรีราชา 11 ปีเศษ ถือว่านานมาก ได้รับผิดชอบงานทุกฝ่าย เจอหัวหน้างานหลายท่าน ประกันสังคมจังหวัดหลายท่าน ได้ประสบการณ์ในการทำงานที่นี่มากมาย เนื่องจากชลบุรีเป็นจังหวัดใหญ่มีปัญหาที่ต้องแก้ไขอยู่ตลอดเวลา เป็นช่วงที่สำนักงานประกันสังคมเริ่มมีการเปิดที่ทำการสาขา โดยเป็นทีมแรกที่ถูกส่งไปจากสำนักงานที่ชลบุรี เพื่อไปปฏิบัติงานที่สำนักงานสาขาศรีราชา ซึ่งสาขาศรีราชาเป็นสาขาใหญ่ที่สุดของประเทศ มีจำนวนนายจ้าง ลูกจ้าง มากกว่าหลายๆ จังหวัด อยู่ที่นั่น 11 ปีเศษ จนตำแหน่งสุดท้าย สอบเลื่อนระดับได้ปรับตำแหน่งสูงขึ้นเป็นชำนาญการพิเศษและได้รับการแต่งตั้งให้เป็นหัวหน้าสำนักงานสาขาศรีราชาในเวลาต่อมา

ปฎิบัติหน้าที่หัวหน้าสาขาศรีราชาอยู่ 3 ปีเศษ ถือเป็นก้าวแรกในการเข้าสู่การเป็นผู้บริหาร ที่นี่เจองานที่หนักและยากหลายเรื่อง เป็นช่วงที่มีการขยายความคุ้มครองสู่ผู้ประกันตนมาตรา 40 ต้องหาสมาชิกเข้ามา, มีโครงการจ่ายเช็คช่วยชาติให้กับผู้ประกันตน, เริ่มโครงการรณรงค์ให้นายจ้างไปชำระเงินที่ธนาคาร ซึ่งสำนักงานสาขาศรีราชาได้ดำเนินการเรื่องนี้จนได้ผลงานอันดับ 1 ของทั้งประเทศ ผู้บริหารเริ่มรู้จักสาขาศรีราชามากขึ้น ซึ่งดิฉันคิดว่า ภารกิจที่สำเร็จ เนื่องจากมีทีมงานที่เข้มแข็ง ทุกคนช่วยเหลือกันอย่างเต็มที่

• ประสบการณ์งานที่สำคัญ

                เลขาฯ มารศรี เล่าถึงประสบการณ์การทำงานที่สำคัญให้ฟังด้วยว่า ประสบการณ์ที่สำคัญมีหลายช่วงเวลา แต่ขอนำมาเล่าเฉพาะช่วงที่ดำรงตำแหน่งหัวหน้าสำนักงานที่จังหวัดต่างๆ เริ่มด้วยตำแหน่งหัวหน้าสาขาศรีราชา ซึ่งยังไม่ถือว่าเป็นหัวหน้าสำนักงานเต็มตัว ต้องขึ้นกับประกันสังคมจังหวัด เป็นช่วงเวลาที่ประทับใจและต้องแก้ปัญหาหลายด้าน ย้อนกลับไปมองถือว่า เป็นคนที่โชคดีได้ทำงานที่นี่ ผู้บริหารหลายท่านเริ่มรู้จัก เนื่องจากสาขาศรีราชามีอัตรากำลังน้อย แต่สามารถบริหารจัดการงานที่มีปริมาณมากได้ดี มีหน่วยงานประกันสังคมมาดูงานบ่อย ได้นำเสนอแนวทางการบริหารจัดการงานตามวิธีที่ดิฉันร่วมคิดกันกับทีมงาน ขอดึงบางเรื่องมานำเสนอ

โครงการจ่ายเช็คช่วยชาติ ซึ่งจะต้องแจกเช็คให้กับผู้ประกันตนจำนวน 2 แสนกว่าฉบับ ประสบการณ์ครั้งนี้ ทำให้เห็นว่า การวางแผนที่ดีและทีมงานที่ดี มีความสำคัญยิ่งที่ทำให้งานประสบความสำเร็จ

- การขอรับการสนับสนุนที่ดินเพื่อก่อสร้างสำนักงานสาขาศรีราชา โดยได้ประสานงานกับหน่วยงานต่างๆ ที่เกี่ยวข้องใช้เวลาประมาณ 3 ปี จนสำเร็จ ได้รับที่ดินจากกรมธนารักษ์ ปัจจุบันอยู่ระหว่างการก่อสร้างอาคารสำนักงานสาขาศรีราชา สิ่งที่ได้จากเรื่องนี้คือ ความมุ่งมั่นตั้งใจและการประสานงานที่ดีสามารถทำให้งานประสบความสำเร็จ

- การปรับกระบวนงานเพื่อแก้ปัญหาผู้ประกันตนที่มาติดต่อจำนวนมากและใช้เวลานาน โดยที่สาขาศรีราชาได้กำหนดช่องให้บริการทางด่วน สำหรับเคสที่มายื่นใช้เวลาน้อยไม่ต้องเข้าคิวรวมกับเคสอื่นๆ เช่น เคสทันตกรรม ต่อมาเมื่อมีการปรับวิธีการจ่ายเงิน โดยโอนผ่านบัญชีธนาคารสาขาศรีราชา กำหนดให้ผู้ประกันตนยื่นเรื่องที่ประชาสัมพันธ์และกลับได้เลย และค่อยนำเคสแจกให้เจ้าหน้าที่วินิจฉัย เป็นต้น ซึ่งปัจจุบันกำหนดให้ผู้ประกันตนยื่นเบิกสิทธิประโยชน์ผ่านระบบอิเลคโทรนิคส์ได้ถือเป็นการพัฒนาขึ้นไปอีกระดับหนึ่ง

- การรณรงค์ให้นายจ้างไปชำระเงินผ่านธนาคาร เดิมให้มาชำระที่สำนักงานพบว่าวันที่ 15 และวันสิ้นเดือน สาขาคิวยาวมาก เมื่อมีนโยบายนี้มา ถือว่าดีมาก สาขารณรงค์จนทำได้ลำดับที่ 1 ของประเทศ เรื่องนี้ก็มีความท้าทายเนื่องจากเป็นเรื่องใหม่นายจ้างยังไม่เห็นด้วย ใช้ทั้งวิธีอ่อนและแข็งจนสำเร็จ

ช่วงที่ไปดำรงตำแหน่งประกันสังคมจังหวัดพังงา (ระดับอำนวยการต้น) ที่พังงามีที่ทำการสำนักงานสวยงาม จังหวัดพังงาเป็นจังหวัดเล็กๆ บรรยากาศดีมาก งานไม่เยอะเหมือนสาขาศรีราชา แต่มีปัญหาเรื่องงบปรับภาพลักษณ์ของสำนักงาน ซึ่งของบไว้ก่อนที่ดิฉันจะไป แต่พบว่าจ่ายเงินให้ผู้รับจ้างได้เพียงงวดเดียว แต่สัญญาใกล้จะครบกำหนดแล้ว มีปัญหาเรื่องแบบแปลนและวัสดุหลายชิ้นเลิกผลิต ถือเป็นงานที่ต้องศึกษาระเบียบที่เกี่ยวข้องอย่างเคร่งครัด ซึ่งต้องใช้เวลาแก้ปัญหาหลายเดือนก็สำเร็จ

ที่จังหวัดภูเก็ต เป็นช่วงที่สำนักงานประกันสังคมกำลังรณรงค์เพิ่มจำนวนสมาชิกผู้ประกันตนมาตรา 40 ดิฉันให้ทีมงานออกหน่วยเคลื่อนที่ รับสมัครผู้ประกันตนมาตรา 40 จนได้สมาชิกเพิ่มขึ้นสูงสุดเป็นลำดับที่หนึ่งของประเทศ โดยในวันหยุดทำแผนออกไปหาสมาชิกที่ตลาดนัดตอนเช้า และช่วงที่มีงานกฐิน จะไปตั้งบูธตามวัดต่างๆ ได้ผู้สมัครแต่ละครั้งจำนวนมาก โดยดิฉันจะลงไปร่วมด้วยกับน้องๆ นอกจากนั้นแล้ว ที่นี่เจอเหตุการณ์ร้ายแรง 2 ครั้ง มีตึกที่กำลังก่อสร้าง ถล่ม มีผู้เสียชีวิตหลายรายทั้งแรงงานคนไทยและต่างด้าว ได้สั่งการให้ทีมงานเร่งตรวจสอบข้อมูลและจ่ายเงินเยียวยาตามสิทธิให้กับทายาทโดยเร็ว และรายงานข้อมูลทั้งหมดให้ผู้บริหารรับทราบ ดิฉันอยู่ที่นี่ได้ปีเศษได้ย้ายไปที่จังหวัดสุราษฎร์ธานี

ที่จังหวัดสุราษฎร์ธานี เป็นช่วงสถานการณ์โรคระบาดโควิด-19 หลังจากนั้น มีการจ่ายเงินกรณีว่างงานด้วยเหตุสุดวิสัย ซึ่งทั้งจังหวัดสุราษฎร์และสาขาเกาะสมุยมีเคสที่ยื่นขอเบิกจำนวนมาก ต้องบริหารจัดการให้น้องๆ ฝ่ายอื่นลงมาช่วย ต้องหยุดงานอื่นระยะหนึ่ง เสาร์-อาทิตย์น้องๆ ไม่ได้พัก ดิฉันก็เข้ามานั่งให้กำลังใจและร่วมวางแผน ปรับแผนกันตลอดเวลา

ขอเล่าประสบการณ์ต่างๆ พอสังเขป หลังจากทำงานที่จังหวัดสุราษฏร์ธานี ดิฉันได้รับคำสั่งให้ไปดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการสำนักเทคโนโลยีสารสนเทศ ซึ่งเป็นงานที่เปลี่ยนไปจากเดิมโดยสิ้นเชิง แต่ก็สามารถนำความรู้ที่มีจากจังหวัดสิ่งที่เจ้าหน้าที่คาดหวังมาพัฒนางานที่นี่ มีหลายๆ เรื่อง ขอจบประมาณนี้ที่เกี่ยวกับประสบการณ์ ส่วนตำแหน่งอื่นๆหลังจากนั้นจนถึงตำแหน่ง เลขาธิการสำนักงานประกันสังคมเป็นโอกาสที่ได้รับจากผู้บริหารหลายๆ  ท่าน ที่ช่วยสนับสนุน และผลงานที่ผ่านมาจากทีมงานทุกๆ คนที่ช่วยกัน จนดิฉันได้รับตำแหน่งเลขาธิการสำนักงานประกันสังคม ต้องขอกล่าวขอบคุณทุกท่านมา ณ โอกาสนี้

• มองระบบประกันสังคมของไทย

ต่อข้อถามว่า ท่านเลขาฯ มองอย่างไรบ้างกับระบบประกันสังคมของไทย  มีความท้าทายอะไรบ้าง เลขาฯ มารศรี กล่าวว่า ระบบประกันสังคม แสดงถึงการร่วมแรงร่วมใจกันของทั้ง 3 ฝ่าย คือ รัฐบาล นายจ้างและลูกจ้าง เพื่อสร้างหลักประกันทางสังคมที่ยั่งยืนบนพื้นฐานของกองทุนที่มีเสถียรภาพ ดิฉันมองว่า ระบบประกันสังคมถือเป็นระบบที่ดีและสำคัญของประเทศในการดูแลสมาชิกให้ได้รับสิทธิประโยชน์ทั้ง 7 กรณี เจ็บป่วย คลอดบุตร ทุพพลภาพ ตาย สงเคราะห์บุตร ชราภาพ ว่างงาน โดยเฉพาะสิทธิประโยชน์กรณีชราภาพ เป็นการเก็บออมเงินไว้เมื่อเกษียณอายุ และอายุครบ 55 ปีหากส่งเงินสมทบ 180 เดือนขึ้นไป จะได้รับเงินกรณีชราภาพรายเดือนไปจนตลอดชีวิต พบว่าเงินสมทบกรณีชราภาพที่จ่ายเข้ามาในกองทุนจากนายจ้างและผู้ประกันตนแต่ละราย สามารถจ่ายเงินกรณีชราภาพรายเดือนให้กับผู้ประกันตนประมาณ 5  ปี หลังจากนั้นเงินที่ได้รับรายเดือน จะเป็นเงินจากกองทุนประกันสังคม

“ดิฉันขอยืนยันว่า แม้ประเทศไทยจะเข้าสู่สังคมสูงวัยอย่างสมบูรณ์ กองทุนประกันสังคมยังเป็นกองทุนที่มีเสถียรภาพ ตลอดระยะเวลา 34 ปี (ตั้งแต่ 3 กันยายน 2533) มีการปรับสิทธิประโยชน์มาแล้วกว่า 97 ครั้ง โดยไม่ได้ปรับเพิ่มเงินสมทบให้เป็นภาระเพิ่มเติมของนายจ้างและผู้ประกันตน”   

                ดิฉัน คิดว่าสำนักงานประกันสังคมมีความท้าทายในอนาคตที่สำคัญ เช่นประกอบด้วย สังคมสูงวัย : ทำให้รายจ่ายสิทธิประโยชน์กรณีชราภาพสูงขึ้นในทุกปี รูปแบบการทำงานที่เปลี่ยนแปลงไป : ผู้ประกันตนภาคบังคับเพิ่มขึ้นในอัตราที่น้อยลง ค่าใช้จ่ายทางการแพทย์ที่สูงขึ้น : ประกันสังคมควรเน้นการส่งเสริมสุขภาพ (ป้องกันดีกว่ารักษา) สถานการณ์ที่ไม่แน่นอน : เช่น เกิดโรคระบาด covid19 อุทกภัย เหตุแผ่นดินไหว จะมีผลกระทบค่าใช้จ่ายกองทุน

และบันได 6 ขั้น สู่ความยั่งยืนของกองทุนประกันสังคม 1. ทำให้ ผู้ประกันตนได้รับสิทธิประโยชน์ที่เพียงพอต่อค่าครองชีพ โดยการปรับเพดานค่าจ้าง (ผ่านการประชาพิจารย์ อยู่ระหว่างเสนอ ครม เพื่อแก้กฏกระทรวง) 2. เพิ่มผลตอบแทนการลงทุนเป็น 5% ในทุกๆปี จากการปรับแผน SAA ฉบับที่ 5 สำนักงานทำได้ตามเป้าหมายในปี 2567

3. ขยายความคุ้มครองประกันสังคมนอกเหนือ พ.ร.ฎ. พ.ศ. 2560 ใน 3 กลุ่มอาชีพ คือ เพาะปลูก ลูกจ้างงานบ้าน แผงลอย 4. มาตรการในการป้องกันสุขภาพเพื่อลดค่าใช้จ่ายทางการแพทย์ 5. ศึกษาแนวทางในการสร้างแรงจูงใจในการขยายอายุเกษียณ 6. ศึกษาความเป็นไปได้ในการเพิ่มเงินสมทบภาครัฐ

• ฝากถึงคนรุ่นต่อไป

อยากฝากอะไรถึงคนรุ่นต่อไปในการดำรงชีวิตและการทำงานให้ประสบความสำเร็จอย่างไรบ้าง เรายิงเป็นคำถามสุดท้าย เลขาฯ มารศรี กล่าวว่า ดิฉันมีความภาคภูมิใจในการเป็นบุคลากรของสำนักงานประกันสังคมและขอส่งต่อความภาคภูมิใจนี้ให้น้องๆ ทุกคน โดย 1. ขอให้ยึดถือผลประโยชน์ของผู้ประกันตนเป็นเข็มทิศและจุดยึดในการทำงาน 2. มีความรักความสามัคคี เป็นครอบครัวประกันสังคม พวกเราเป็นครอบครัวนักกีฬาจะต้องรักษาร่างกายให้แข็งแรง รักษาใจให้เข้มแข็ง มีความุ่งมั่นให้ภารกิจงานบรรลุตามเป้าหมาย

“ดิฉันขอเฝ้ามองและเป็นกำลังใจให้น้องทุกคนในการขับเคลื่อนสำนักงานประกันสังคมเป็นองค์กรแห่งความเชื่อมั่น ไว้วางใจ สร้างหลักประกันทางสังคมที่ยั่งยืน ครอบคลุม อย่างมีคุณภาพเพื่อสมาชิกทุกคน  การทำงานให้ประสบความสำเร็จนั้นมีหลากหลายวิธี แล้วแต่การออกแบบ ดิฉันคิดว่า การครองตน ครองคน ครองงานก็สามารถใช้ได้เป็นอย่างดี การทุ่มเทแรงกายแรงใจ ความอดทน เข้มแข็ง ไม่ย่อท้อต่อปัญหาอุปสรรคใดก็ต้องนำมาใช้ร่วมด้วย” เลขาฯ มารศรี กล่าวทิ้งท้ายในที่สุด

นางมารศรี ใจรังษี เลขาธิการ สำนักงานประกันสังคม - เกิด 10 มกราคม 2508

วุฒิการศึกษา - ปริญญาตรี เศรษฐศาสตร์บัณฑิต มหาวิทยาลัยรามคำแหง, ปริญญาโท รัฐประศาสนศาสตร์ มหาบัณฑิต สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์

การดำรงตำแหน่งที่สำคัญ – 2556-2560 หน.สำนักงานประกันสังคมจังหวัดชลบุรี สาขาศรีราชา, 2560-2561 ประกันสังคมจังหวัดพังงา, 2561-2562 ประกันสังคมจังหวัดภูเก็ต, 2562-2564 ประกันสังคมจังหวัดสุราษฎร์ธานี, ม.ค. 2564-ต.ค. 2564 ผู้อำนวยการสำนักบริหารเทคโนโลยีสารสนเทศ, 2564-2565 ผู้อำนวยการสำนักสิทธิประโยชน์, ม.ค. 2565-ธ.ค. 2565 ผุ้ตรวจราชการกรม สำนักงานประกันสังคม, 2566-2567 รองเลขาธิการสำนักงานประกันสังคม, มี.ค. 2567-พ.ย. 2567 ผู้ตรวจราชการกระทรวงแรงงาน, 17 พ.ย. 2567 - ปัจจุบัน เลขาธิการ สำนักงานประกันสังคม

เครื่องราชอิสริยาภรณ์ชั้นสูงสุด ประถมาภรณ์ช้างเผือก (ป.ช.)

//////////////////////////////////////////////////////