แม้วัยจะปาเข้า 83 ปี เหมือนไม้ใกล้ฝั่ง แต่ยายไม่ขอเป็นภาระลูกหลาน ยึดอาชีพปลูกพลูกินหมากขายมายาวนานกว่า 20 ปี

     ยายเทวินทร์  ศรีไพรวัลย์ ในวัย 83 ปี อาศัยอยู่ที่บ้านเลขที่ 34 หมู่ 1บ้านพรมแสง  ต.วังดาล อ.กบินทร์บุรี จ.ปราจีนบุรี อาศัยอยู่ที่บ้านตามลำพัง โดยมีลูกชายที่ไม่ค่อยจะดีอยู่ในบ้านอีกหลังใกล้ๆ  ยายวิน หรือยายเทวินทร์ ยึดอาชีพปลูกพลูกินหมากขายมานานนับสิบปี บนเนื้อที่ร้อยกว่าตารางวาบริเวณหน้าบ้านปลูกพลูไว้ 200 หลัก  วันไหนมีคนสั่ง ยายเทวินทร์ ก็จะตื่นขึ้นมาแต่เช้ามืดเพื่อเก็บใบพลู โดยที่ยายเทวินทร์บกอกงว่า การเก็บจะต้องเก็บใบที่สามนับจากปลาย เพราะถ้าเก็บใบที่สองก็จะอ่อน หรือถ้าเก็บใบที่สี่ ก็จะแก่ตลาดไม่รับ ให้ปล่อยเอาไว้เป็นใบเลี้ยงเพื่อให้แตกใบอ่อนต่อไป โดยในแต่ละหลักยายเทวินทร์บอกว่าสามารถเก็บได้ 30 -40 ใบ แต่ต้องเว้นอีกสองวันจึงจะมาเก็บที่หลักเดิมได้  ในแต่ละวันยายเทวินทร์จะเก็บใบพลูได้จำนวน 500 เรียง หรือ 5.000 ใบ ส่วนในเรื่องราคานั้น ยายบอกไม่แน่นอนเมื่อก่อนโควิดระบาดใบพลูส่งขายที่ประเทศพม่าโดยมีพ่อค้าจาก นครราชสีมา มาสั่งครั้งละ 500 เรียง ในราคารเรียงละ 1.10 บาท  แต่ตอนนี้ มีคนปลูกเยอะมีการแข่งขันกันเรื่องราคาทำให้ใบพลูเหลือเรียงละ 1 บาท แต่ก็ต้องขายเพราะถ้าไม่ขายก็ไม่รู้จะทำอะไรกิน เพราะอายุมากขึ้น อีกอย่างของเรามีอยู่แล้วจึงไม่ห่วงว่าราคาจะขึ้นหรือลง ก็เก็บขายไปไม่ต้องรอให้ลูกหลานที่ต่างก็มีครอบครัวมาต้องรับผิดแม่ให้ลำบากใจ

     ยายเทวินทร์ บอกงว่า สวนพลูของแกนั้นปลูกแบบอินทรีย์ ใช้ปุ๋ยขี้ไก่แทนปุ๋ยวิทยาศาสตร์ทำให้พ่อค้ามาซื้อเพราะมั่นใจว่าไม่มีสารตกค้าง ก็เลยส่งผลให้ยังสามารถเลี้ยงชีพจากการปลูกพลูขายได้อย่างไม่เดือดร้อนแม้ราคาจะขยับขึ้นขยับลงบ้างก็ไม่เป็นไร หลังเรียงพลูจนเสร็จตามออเดอร์ ยายเทวินทร์ ขอพักจัดหมากพลูซักคำแก้เปี้ยวปาก ยายยังบอกด้วยว่า ทั้งคำ หมาก พลู ปูนที่ทำจากเปลือกหอยเผาไฟ นั้นทำเองกินเอง

ทีมข่าวปราจีนบุรี